El Adamı...
Anlaşamamakti belki hisler ... Canı tatlı cekiyor diye dolapta hazır bekletilen acemi işi mozaik pastaydı ... Bütün hislerini bilip ugraılan sinirlendirilen... saçma sapan muhabbetlerin döndüğü iki kişinin oturunca sığamadigi koltuktu ... Kadının söylendiği erkeğin yapmaktan vazgeçmediği yere bırakılan çorap kavgası ... Yine karanlık çöktü eve yine ışık girmiyor ...
Hiçbir zaman diğer yarımı bulamadım ... Guven paranoyalarim hep vardı... Kendimi geliştireyim azıcık ondan azıcık bundan derken yanlızlığa iyiden iyiye alışmıştım ... Hep oradan oraya mekandan mekana koşup giderken hayatı yaşadığımı sanıyordum ... Küçük şeylerden etkileniyordum benim icin yapilan minnacık saçma olaylardan...Artık istiyorum ... Gel Adam gel yıldızları örtelim üstümüze... Tüm dünyayi sessize alalım... Görelim ama duymayalım ...
